معرفی فیلم مرد سگی

فیلم سینمایی”مردسگی”
Dogman
نویسنده و کارگردان لوک بسون و همسرش ویرژینی، تهیه کننده این فیلم هستند.

داستان درباره مردی عجیب با علاقه زیاد به سگها و خداست.
یک درام هیجان انگیز با بازی خوب کلب لندری جونز که از یک طرف خیلی شبیه جانی دپ است و از طرفی بخاطر گریمش در این نقش مارا یاد کاراکتر فیلم دختر دانمارکی انداخت. او یک درگ کویین است(مردی که بطرز اغراق آمیز لباسهای زنانه میپوشد).

حاوی اسپویل: همه چیز ریشه در کودکی او داشته است.مثلا به لباسهای زنانه علاقه دارد چون مجله های زنان درکتابخانه شان فراوان بوده، به گریم و بازیگری علاقه دارد چون مربی کودکی اش که عاشقش بوده به او یاد داده و سگ را خانواده خود میداند چون پدرش به او اینطور گفته و به خدا ایمان دارد چون احساس میکند او این سگها را برایش فرستاده است(سکانس بنرِ “بنام خدا” که چون از پشت میخواند، کلمه ی گاد را داگ میبیند).

فیلم ، فیلم خوبی است اما در بخش فیلمنامه می لنگد و میتوانست خیلی بهتر باشد.حتی اگر زمانش کمتر بود. در جایی حتی به تقلید از جوکر تبدیل میشود ولی مثل او کینه ای نیست و دلرحم است و در مواجه با تاریکی ها و بی عدالتی ها بجای انتقام، بخشش و صلح را انتخاب میکند.

فیلم پرداخت بیشتری نداشته است به این اتفاق هیجان انگیز که سگها چطور با یک اشاره چشم میتوانند دزدی عظیمی از جواهرات یک ویلا را رقم بزنند، اما تو خیلی راحت باور میکنی و انگار این حجم از هوش از سگها امری کاملا طبیعی و همیشگی بوده است. بصورت اگزجره یک ابرقهرمان فلج اما باهوش با ارتشی از سگها را نشان میدهد که البته اگر خیلی کندوکاو نکنیم میتواند لذتبخش هم باشد.

اینجا هم مثل همه فیلمهای لوک بسون با مقدار زیادی خشونت و خون(نه به اندازه تارانتینو) و جسد و بکش بکش طرف هستیم.
فیلم سیر روند داگمن را ولی بخوبی نشان میدهد. کودکی معصوم که به خدا و مسیح اعتقاد پیدا میکند و سونوشتش همچون او میشود.کسیکه به دنبال عشق،رستگاری و پذیرفته شدن توسط دیگران است و در این مسیر رنج صلیب را تحمل میکند چون در جستجوی نجات است.
موسیقی خوب فیلم مثل اکثر فیلمهای بسون توسط اریک سرا ساخته شده و البته از ترانه های ادیت پیاف و مریلین مونرو و افراد مشهور دیگر هم استفاده کرده است.

لوک بسون بتازگی درگیر پرونده اتهام جنسی بود که گویا تبرئه شده ولی خودش و فیلمش مورد بی توجهی اهالی سینما و حتی جشنواره ونیز قرار گرفت.
اما حرفی که فیلم میخواهد بزند خیلی قشنگ است، قوی بودن در مواقع سختی و حضور نور بعد از تاریکی،پیوند عمیق بین انسان و حیوان…دیدن این فیلم را پیشنهاد میکنم.